Sürekli yaptığım bir şey olarak:kendime sarmak.Yılın bir dönemi mutlaka yapıyorum bunu,neden anlamıyorum da.Artık rahat mı batıyor,rahatsız mı hissediyorum nedir,ben de bilmiyorum.
Şunu fark ettim ki,herkesi,her şeyi anlayabilen,anlayış gösterebilen ben,bir tek kendimi anlamıyorum.Çözemiyorum bir türlü,olmuyor işte.bir dengesizliktir,aldım başımı gidiyorum,hadi bakalım.
Sevmediğim insan yoktur mesela, ama sevdiklerim de çok azdır.Sakinimdir,kolay sinirlenmem,ama an gelir en olmadık şeye parlarım.Tahammül sınırlarım geniş derim,ama katlanamam da sıkıntıya.Yormam kendimi aslında ama en çok ben koştururum nedense.Hiç bir zaman anlayamadım kendimi,kimse anlamadı bu dengesizliğimin nedenini.
Havalardan mıdır nedir,yazın ne kadar umursamazsam,rahatsam şimdi o kadar takıyorum her şeyi.Bir yandan da dünya umrumda değil…Bakalım nereye kadar…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder